Είναι οι λέξεις που μας απομακρύνουν από τη συνεννόηση ή οι έννοιες που κρύβουν;
Πώς να συνομιλήσουμε και να έρθουμε σε επαφή με τον «άλλον» όταν μερικές ή πολλές φορές η σημασία των λέξεων είναι απαγορευτική για τη συνεννόηση;
Ποιοι είναι αυτοί οι όροι που επηρεάζουν τον Κοινωνικό Διάλογο και τον απομακρύνουν από την ειλικρινή κατάληξη των εργασιών ανάμεσα στους εργοδότες, τους εργαζομένους και το κράτος;
Η στήλη αυτή αποτελεί ένα τόπο συνεννόησης, ένα κόμβο μάθησης, ένα τραπέζι διαλόγου για να ερμηνεύσουμε, να αποσαφηνίσουμε, να αναθεωρήσουμε και να διακρίνουμε ομοιότητες και διαφορές λέξεων ή όρων που χρησιμοποιούμε καθημερινά και πάντα με αυθεντικότητα.
Οι όροι που αναλύονται προέρχονται από το «Γλωσσάρι για την Αγορά Εργασίας. Οι λέξεις πίσω από τον διάλογο» της Δρ Βενετίας Κουσία, από τις Εκδόσεις ΚΕΡΚΥΡΑ 2023.
εργασία = Ο όρος εργασία χρησιμοποιείται κυρίως ως ορολογία. Στις καθημερινές συνομιλίες χρησιμοποιούμε τον όρο «δουλειά» ο οποίος προέρχεται από τη δουλεία και φέρνει πολλούς συνειρμούς με τους δούλους και την καταναγκαστική εργασία. Οι ανοικτοί οικονομικοί θεσμοί (inclusive) που δεν είναι ταυτόσημοι με τις ελεύθερες αγορές δημιουργούν τις συνθήκες και τις ευκαιρίες για όλους και προσφέρουν στους ανθρώπους την ελευθερία να ακολουθήσουν το επάγγελμα που ταιριάζει περισσότερο στο ταλέντο τους κι έτσι απομακρυνόμαστε από την αναγκαστική εργασία που έχει ως μοναδικό σκοπό της τον βιοπορισμό (Daron Acemoglou & James A. Rοbinson, Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη, Εκδόσεις Λιβάνη, 2012). Να αναφέρουμε εδώ βέβαια ότι η εργασία και μάλιστα η δημιουργική και συνεχής ενασχόληση με τη βελτίωση του αντικειμένου μου (του καθήκοντός μου) είναι η ύψιστη ένδειξη της πίστης των προτεσταντών (Δρ. Μαρία Ευθυμίου, Μικρά μαθήματα για έναν μεγάλο κόσμο, εκπομπή στο κανάλι της Βουλής των Ελλήνων).
δουλειά/εργασία/θέση εργασίας = Η εργασία αφορά την κάθε δραστηριότητα (χειρωνακτική ή πνευματική) με σκοπό την παραγωγή ενός αποτελέσματος. Για πολλούς αιώνες η καταναγκαστική και επίπονη εργασία (δουλεία) ήταν έργο των σκλάβων που βαθμηδόν πέρασε στη γενική έννοια της εργασίας, ακόμη και της πνευματικής. Στην Ελλάδα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα γιατί εξακολουθούμε να μην έχουμε την ευκαιρία επιλογής της εργασίας μας. Είναι ενδιαφέρουσα αυτή η εξέλιξη διότι στις υπόλοιπες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες η λέξη «work» έχει τη ρίζα της στο ελληνικό «έργον». Με αφορμή αυτόν τον όρο επισημαίνουμε τη συνεχή λανθασμένη προσπάθεια μεγάλου τμήματος του Συνδικαλιστικού κινήματος για τη διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας χωρίς μεγάλη προσοχή ή ενδιαφέρον αν αυτές οι θέσεις εργα- σίας προσφέρουν προστιθέμενη αξία στην εταιρεία και αν συμβάλλουν στην επιτυχημένη ανθεκτικότητά της μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο εργασιακό γίγνεσθαι. Η διατήρηση στην ελληνική καθημερινότητα της λέξης «δουλειάς» ως ακριβές συνώνυμο της «εργασίας» υποδηλώνει και τη μεγάλη δυσκολία να επιλέξουν όλοι την εργασία που τους ταιριάζει σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις σπουδές του. Είναι και ένας από τους κύριους λόγους φυγής προς το εξωτερικό την προηγούμενη δεκαετία.
Πηγή: morningview.gr