Ανταγωνιστικότητα των Ταλέντων: Το ΑΕΠ μας απαιτεί καλύτερη θέση στην διεθνή κατάταξη.

Οι χώρες ανταγωνίζονται προκειμένου να αναπτύξουν ή να προσελκύσουν τα ταλέντα που χρειάζονται –τους κατάλληλους ανθρώπους, στην κατάλληλη θέση, τη σωστή στιγμή με τις σωστές αποδοχές– προσπαθούν να διακρατήσουν εκείνους που συμβάλλουν στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας και στη βιώσιμη ανάπτυξη, αναζητώντας διαρκώς  τις πλέον ωφέλιμες  οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές.

Οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι επενδυτές χρειάζονται αξιόπιστα  ποσοτικά εργαλεία για να μπορούν να παίρνουν αποφάσεις, να διαμορφώνουν καλύτερα τον σχεδιασμό τους. Τα αξιόπιστα δεδομένα βοηθούν τόσο στη διαμόρφωση καλύτερου σχεδιασμού όσο και στην καλύτερη υλοποίηση πολιτικών για μείζονα και σύνθετα ζητήματα όπως η εκπαίδευση, η απασχόληση και η μετανάστευση.

Ο στόχος του Διεθνή Δείκτη Ανταγωνιστικότητας των Ταλέντων, που δημοσιεύεται ετησίως από το IMD, είναι να παρέχει αξιόπιστες συγκρίσεις μεταξύ 134 χωρών (για το 2021).

Οι επιμέρους συντελεστές και ιδιαίτερα η σύγκριση εισροών με τις εκροές υποδηλώνει ότι η θέση της Ελλάδας δεν αντιστοιχεί στο ΑΕΠ  της χώρας μας. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 5η θέση από το τέλος των πλουσίων χωρών (ακολουθούμενη από την Ουγγαρία και την Κροατία, το Κουβέϊτ και το Ομάν).

1. Παρουσιάζει χαμηλή προσέλκυση ταλέντων, είτε διότι δεν έχουμε προσελκύσει ακόμη αρκετές ξένες επιχειρήσεις είτε ξένα στελέχη.  Επίσης, η κοινωνική κινητικότητα στο εσωτερικό της χώρας είναι μειωμένη ενώ έμφαση δίνεται στα ελλιπή μέτρα ενσωμάτωσης των μεταναστών και των γυναικών.
Πιο συγκεκριμένα:
Προσέλκυση ταλέντων: 128η
Ενσωμάτωση των μεταναστών: 115η
Αμεσες ξένες επενδύσεις και μεταφορά τεχνολογίας: 109η
Κοινωνική κινητικότητα: 99η
Ευκαιρίες ηγεσίας για τις γυναίκες: 99η
Επικράτηση ξένης ιδιοκτησίας: 96η

2. Η επόμενη μεγάλη δυσκολία εστιάζεται στην απουσία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος.  Επιμέρους στοιχεία είναι το ρυθμιστικό περιβάλλον, το κράτος δικαίου, η ανάπτυξη των συστάδων, η λειτουργία της αγοράς εργασίας, οι πρακτικές που ακολουθούνται σε επίπεδο διευθυντικών στελεχών αλλά και η ικανότητα των εταιρειών να προσαρμόζονται στις σύγχρονες τεχνολογικές λύσεις.
Ανάπτυξη Συστάδων: 121η
Επενδύσεις σε αναδυόμενες τεχνολογίες: 110η
Συνεργασία Εργοδοτών με Εργαζομένους: 101η
Σχέση αμοιβών με βάση την παραγωγικότητα: 99η

3. Οι όποιες προσπάθειες γίνονται στο πεδίο μεγέθυνσης του ταλέντου μέσα από την τυπική και την επαγγελματική εκπαίδευση, αλλά και μέσα από την ίση πρόσβαση σε αναπτυξιακές ευκαιρίες, μέσα από την ανάθεση αρμοδιοτήτων αλλά και από τη δημιουργία συνεργατικών δικτύων δεν μπορεί να παράξει το ταλέντο που λείπει από τις επιχειρήσεις και το δημόσιο.

Χρειάζεται περισσότερη έμφαση και από τους ιδιώτες και από το Κράτος στους παρακάτω τομείς:
Ανάπτυξη των εργαζομένων: 98η
Ανάθεση αρμοδιοτήτων:95η
Ποσοστό δαπανών που προορίζεται προς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση:83η.

4. Η χαμηλή θέση μας στη διακράτηση των ταλέντων (124η θέση) αποδεικνύει την ανάγκη περισσότερων δράσεων σε αυτόν τον τομέα.

5. Η σύνδεση ανάμεσα στο εκπαιδευτικό σύστημα και την οικονομία βρίσκεται στην 107η θέση και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την έλλειψη επαγγελματικών δεξιοτήτων. Δεν “παράγουμε” εκείνους που θέλουμε με αποτέλεσμα να βιώνουμε επί δεκαετίες το “παράδοξο της έλλειψης των ταλέντων” ταυτόχρονα με την υψηλότερη ανεργία της ΕΕ.

Είναι γεγονός ότι η  πανδημία άλλαξε πολλά πράγματα, ενώ ο  ο ευρωπαϊκός Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας δημιουργεί  μια εξαιρετική ευκαιρία και μπορεί να λειτουργήσει ως μετασχηματιστής δομικών εξελίξεων, υπό την προϋπόθεση ότι θα προγραμματίσουμε συλλογικά και με ολιστική προσέγγιση. Διαφορετικά, οι άλλοι θα μας ξεπεράσουν για μία ακόμη φορά παρόλο που δείχνουμε σημάδια βελτίωσης. Για να περάσουμε με τους πρωταθλητές χρειάζεται να σκεφτούμε όπως κι εκείνοι: σπάμε το δικό μας ρεκόρ συστηματικά και με προσήλωση κάθε μέρα.

* Η Δρ. Βενετία Κουσία είναι Γενική Διευθύντρια Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας